Latince adı; lupinus albus.
Bitki; 1 metreye kadar yükselebilen, el şeklinde parçalı yapraklı, beyaz çiçekli bir bitkidir.
Yetiştiği yerler; Avrupa, Balkanlar ve Türkiye'de özellikle Marmara ve Ege Bölgelerinde yabani olarak yetişmektedir.
Kullanışı; olgun tohumları acı, lezzetli ve zehirli bileşikler taşıdıkları için, bunları uzaklaştırmak maksadıyla kaynar suda bir müddet tutulur. Gevşeyen kabuklar soyulup bakla yenir veya bu tohumlar lapa haline getirilerek harici olarak deriye sürülebilir.
İçindeki maddeler; sabit yağ ve lupinin, spartein gibi alkolidler taşımaktadır.
Tıbbi etkiler; idrar arttırıcı, kuvvet verici ve bağırsak parazitlerini düşürücü etkisi vardır. Ayrıca şeker hastalarının tüketmesi halinde, kan şekerinin düştüğü de gözlemlenmiştir. Zehirsiz baklalardan 10-20 adet yenilebilir.
Adet kanamalarını arttırır ve kolaylaştırır. Doğum sonrası akıntıların gelişini rahatlatır. Toz haline getirilmiş kavrulmuş tohumlardan sabah aç karnına 1 tatlı kaşığı yenir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder